Porównywanie: T18 Kontra Panzerjäger I Kontra AT-1

Prace nad tym działem samobieżnym opartym na konstrukcji czołgu lekkiego M3 rozpoczęto w październiku 1941 roku. Wóz prototypowy przeszedł testy polowe wiosną 1942 roku, ale nie rozpoczęto masowej produkcji.

Prace nad Panzerjäger I, niemieckim niszczycielem czołgów, rozpoczęły się w 1939r. przy wykorzystaniu planów Panzerkampfwagen I Ausf. B. Początkowo na kadłubie Panzerkampfwagen I Ausf. B montowano działo 37mm Pak 36. Niemniej jednak, w trakcie inwazji na Polskę okazało się że to działo było mało skuteczne przeciwko nowym pojazdom. Po zdobyciu przez Niemcy Czechosłowacji w 1940r. na niszczycielu zaczęto montować działo 47mm Pak 36(t) L/43.4 (Škoda 47-mm A-5 KP ÚV vz. 38 Model A5). W sumie wyprodukowano 202 pojazdy, które pozostawały w służbie do 1943r.

Eksperymentalne działo samobieżne na podwoziu T-26. Zbudowano kilkanaście pojazdów i osiem opancerzonych kadłubów. Nigdy nie było wytwarzane seryjnie.