Porównywanie: AT-1 Kontra T18

	Eksperymentalne działo samobieżne na podwoziu T-26. Zbudowano kilkanaście pojazdów i osiem opancerzonych kadłubów. Nigdy nie było wytwarzane seryjnie.	Prace nad tym działem samobieżnym opartym na konstrukcji czołgu lekkiego M3 rozpoczęto w październiku 1941 roku. Wóz prototypowy przeszedł testy polowe wiosną 1942 roku, ale nie rozpoczęto masowej produkcji.
Moduły
Automatyczny wybór
Wieże
Działa
Silniki
Zawieszenia
Radia
Główne cechy
Strona z danymi czołgu	Strona z danymi czołgu	Strona z danymi czołgu
Poziom	II	II
Walki na poziomie	2 3	2 3
Cena	3,000	3,000
Punkty życia
Zasięg sygnału
Maksymalna prędkość	30 km/h	48 km/h
Maksymalna prędkość do tyłu	8 km/h	6 km/h
Waga
Limit obciążenia
Załoga	Commander (Loader, Radio Operator) Driver Gunner	Commander (Radio Operator) Gunner Driver Loader
Pancerz
Pancerz podwozia	Front: 16 mm Side: 15 mm Rear: 10 mm	Front: 51 mm Side: 32 mm Rear: 25 mm
Pancerz wieży

Mobilność
Moc silnika
Konie mechaniczne / tone
Prędkość obrotu
Maksymalny kąt podjazdu
Hard terrain resistance
Medium terrain resistance
Soft terrain resistance
Szansa na pożar
Rodzaj silnika
Wieża
Zasięg widzenia
Obrót wieży
Kąt obrotu
Uzbrojenie
Uszkodzenia (Promień eksplozji)
Penetracja
Cena pocisku
Prędkość pocisku
Uszkodzenia / min.
Szybkostrzelność
Czas przeładowania
Magazynek
Celność
Czas celowania
Kąt wychylenia
Ilość amunicji
Wartości kamuflażu
Podczas postoju	22.00 %	19.50 %
W ruchu	16.50 %	14.00 %
Podczas wystrzału	7.80 %	6.29 %
Wydajność bitewna
Celność	34.6632 %	40.7671 %
Dochód kredytów netto	3308.02	785.174
Procent wygranych bitew	45.506 %	46.6637 %
Zadane obrażenia	62.6334	94.0208
Zniszczonych podczas bitwy	0.321508	0.479941
Więcej statystyk @ vbaddict.net	Więcej statystyk	Więcej statystyk