Porównywanie: Sturer Emil Kontra Challenger

Eksperymentalny model niszczyciela czołgów zaprojektowany w oparciu o podwozie ciężkiego pojazdu typu VK 30.01 (H), który doczekał się produkcji tylko dwóch egzemplarzy. Wykorzystywany na froncie wschodnim. Pojazd był nazywany "Sturer Emil" (niem. "oporny Emil") ze względu na liczne awarie, którym ulegał.

Stworzony w 1942 roku, powstał na bazie rozszerzonego podwozia Cromwella. Niezaprzeczalną zaletą tego pojazdu było jego siedemnastofuntowe działo, będące najsilniejszym brytyjskim działem w owym czasie. Pozwalało ono temu niszczycielowi czołgów skutecznie razić wroga na odległość do 1000 metrów. Problemem był dość wysoki profil i przeciążone podwozie. Zbudowano około 200 sztuk.